“Ik heb geen wortels. Mijn vader werkte bij de spoorwegen en vanwege zijn werk moesten we vaak verhuizen. Dat zwervend bestaan wilde ik mijn kinderen niet aandoen. Mijn toenmalige man en ik woonden in Utrecht op een bovenhuis, maar in Nieuwegein hadden we de huizen voor het uitkiezen. Het werd de Nijkerkerschans in Fokkesteeg. In die wijk heb ik 26 jaar gewoond.”
Nieuwegein is mijn vaste baken
“De eerste jaren was het echt pionieren, dat vond ik best leuk. Fokkesteeg was in opbouw, er was geen straat en geen winkelcentrum. Boodschappen deed ik in Hoog-Zandveld of bij de Nettorama aan de Hildo Kropstraat. Allemaal op de fiets, een kind voorop en een achterop. Ik heb een heel slecht richtingsgevoel, dus ik verdwaalde vaak. Maar daardoor kwam ik overal en leerde de stad kennen.”
Sfeer
“Ik heb Nieuwegein zien groeien tot wat het nu is. Ik vind het een fijne stad geworden met alle voorzieningen die je nodig hebt. De sfeer zoals in de Utrechtse binnenstad heb je niet. Nieuwegein heeft nu eenmaal weinig historie. Maar ik voel me er helemaal happy. Ook omdat mijn kinderen, kleinkinderen en mijn vriend in de buurt wonen. Nieuwegein is voor mij wat ik in mijn jeugd heb gemist: een vast baken. Mooi? Ja, toch wel. Ik wandel veel en dan zie je dat Nieuwegein veel bijzondere plekjes en gebouwen heeft. Zoals het dek in Fokkesteeg, waar ik ook met veel plezier op heb gewoond. Of die huisjes van Jan Verhoeven in de Doorslag. Heel bijzonder. En het Park Oudegein natuurlijk.”
Afbraak
“Ik vind het wel jammer dat wat in veertig jaar is opgebouwd hier en daar alweer is afgebroken. Het oude gemeentehuis, de bibliotheek: dat had voor mij niet gehoeven. Ik mis vooral het oude Marktplein, dat ik veel gezelliger en overzichtelijker vond dan het nieuwe. Daar kan ik maar niet aan wennen. En de verplaatsing van de markt is volgens mij heel slecht voor de marktkooplui.”
Dit artikel komt uit het boek Nieuwegein 50 jaar: gepland, gelaagd, geslaagd. Hier lees je er meer over.
Uitgegeven door de Historische Kring Nieuwegein.
