In juni 2021 komt de vraag bij JOB binnen. Willen de muzikanten Nieuwegeinse kinderen helpen een lied tegen pesten te maken? Een paar maanden eerder hadden Johan, Myrjam en Martin Mijn Nieuwegein uitgebracht, hun ode aan de stad. Geen lievig kwezelliedje, maar gruizige rock met rauwe rafelranden. Even doorbijten, maar dan wel écht lekker. Net als Nieuwegein.
Myrjam was gelijk om.
“Tuurlijk doen we dat!” riep ze. Martin dacht terug aan Mijn Nieuwegein. Niet echt kindermuziek.
“Maar we doen geen Kinderen voor Kinderen gedreutel”, voegde hij toe.
“Ik verzin wel wat”, knikte Johan.
Een dag later lag er een vette gitaarrif van Johan op tafel. Martin sloot zich op in zijn thuisstudio. De riff van Johan was het vertrekpunt. Als eerste kwam er een goeie drumpartij onder. Een vette bas met een dikke knipoog naar funk maakte de basis compleet. Hij stuitte bij toeval op de sample, waarmee het liedje zou gaan openen. Daarna volgde de slaggitaren, in de dikke disco-stijl van Niles Rodgers (gitarist van het legendarische Chic, voor de wat jongeren onder jullie ook in Get Lucky van Daft Punk). Wat trompetjes, een saxofoon, voor het lekkere een vibraslap hier en daar. Uren van knutselen, grinniken, alle drie luisteren, hoofdschudden, ja-knikken, stukken weggooien, opnieuw beginnen, nog meer luisteren, schaven en poetsen.
En toen stond het er: de track. Met zanglijnen, maar zonder tekst. Want daarvoor waren Anne en Fay nodig. De tekst wilde de muzikanten maken op basis van hun verhalen.
En zo zaten midden juli twee ietwat zenuwachtige tieners, vergezeld door een van hun begeleiders, bij Martin en Myrjam in de tuin. Gelukkig voelden Fay en Anne zich snel op hun gemak, waarna ze hun verhalen vertelden. We zochten samen naar de rode draad. De eenzaamheid en verdriet. Je in de steek gelaten voelen door anderen, van wie je dacht dat ze je vriendin waren. Eindelijk hulp krijgen en daardoor de situatie kunnen draaien. En dan sterker vooruit, het leven in. Spontaan zongen de meiden over samen sterker zijn. Martin en Myrjam keken elkaar aan. Ze konden écht zingen! Maar zouden deze twee kinderen-van-nu iets hebben met de muziek die vijftigers gemaakt hebben…? Echt spannend. Totdat de track voor het eerst gespeeld werd voor Anne en Fay. Ze waren superblij!
De week erna schreven Martin, Johan en Myrjam de tekst, in goed overleg met Fay en Anne. Myrjam zong het lied alvast in, zodat de meiden en de andere Kinderambassadeurs in de zomervakantie konden oefenen. In september waren de kinderen en de makers een dag lang aan het werk in de toneelstudio van DE KOM. Daar werden alle zangpartijen opgenomen. Martin mixte deze in de week erna in het liedje.
Op 21 september hoorden de kinderen en hun ouders het resultaat tijdens een speciaal lanceringsfeestje in het theatercafé van DE KOM. Daarna, om vijf uur, was de première van het lied én de clip op Facebook en Youtube. De Molenkruier schreef er dit over! Kort erna volgden Spotify, Deezer en alle andere muziekplatformen.
Wat het geworden is? Luister zelf! En lees de tekst onder de video.
Drempels werden bergen
Dagen vol verdriet
Ik moest dat verbergen
Tranen, je zag ze niet
‘k Dacht dat ik alleen was
Keer op keer op keer
Maar mocht je dat soms denken
Nu niet meer
Refrein
Ik ben sterker dan
Sterker dan zij
Jij bent sterker dan
Wij zijn sterker dan
Zij!
Ja ik vond mezelf weer
Schaduwen voorbij
Angst, die is verdwenen
Er schijnt een licht uit mij
Ik ben wie ik ben
En jij bent jij
Als we elkaar steunen
Dan zijn we samen vrij
Refrein
Ik ben sterker dan
Sterker dan zij
Jij bent sterker dan
Sterker dan
Wij zijn sterker dan
Zij!
Waar sta jij?
Als je echt mijn vriend bent:
Naast mij
Zij aan zij
Achter in je hoofd
Zit die ene stem
Of jij dan toch, of niet
De volgende bent
Refrein
Ik ben sterker dan
Sterker dan zij
Jij bent sterker dan
Sterker dan
Wij zijn sterker dan
Zij!
Pesten is verkeerd
Luister naar jezelf
Heb je het je aangeleerd
Stoppen gaat vanzelf
Slotrefrein
Samen staan we sterk
Samen zijn wij
Samen staan we sterk
Kom erbij
Samen staan we sterk
Whooooaa!
