De wijk Fokkesteeg ligt op de grens tussen wat ooit de gemeentes Jutphaas en Vreeswijk waren. De naam is geleend van de toenmalige oprijlaan naar kasteel Oudegein, op wiens grond Fokkesteeg is gebouwd. Die laan is deels bewaard gebleven in de vorm van het gelijknamige fietspad, welke de wijk splitst in het noordelijke en zuidelijke deel. De kronkelige bouwstijl van de wijk Batau was begin jaren tachtig alweer achterhaald en dus kreeg deze nieuwbouwwijk kloeke, rechte straten. Op de vierkante kilometer die Fokkesteeg groot is, woont zo’n tien procent van alle Nieuwegeiners. Onder hen de broers Dimitri en Sinclair.
Iedere hoek ken ik. Echt een goeie jeugd.
Het regent zachtjes als ik de broers spreek op het fitnesspleintje midden in hun wijk. Terwijl we praten lopen twee jongemannen langs ons heen. De vier begroeten elkaar hartelijk. “We kennen iedereen hier,” legt Sinclair uit. “Op dit pleintje kwam iedereen spelen. We zijn hier met elkaar opgegroeid. Iedere hoek ken ik. Echt een goeie jeugd.” Hij is geboren in Fokkesteeg. De wieg van broer Dimitri stond in Ivoorkust. Hij was zes toen hij met zijn moeder in 1994 naar Nieuwegein verhuisde. Zijn vader woonde hier al. De broers vinden zichzelf echte Fokkestegers.
Veel jongeren trekken weg uit Nieuwegein. Niet deze broers.
“We zijn hier nooit meer weggeweest,” vertelt Dimitri. “Iedereen kent elkaar hier, alles leeft door elkaar heen. Jong, oud, het maakt niet uit. Dat maakt Fokkesteeg bijzonder.” De wijk heeft ook mindere tijden gekend. “Die coffeeshop trok gasten van overal vandaan, tot Kanaleneiland aan toe. Het werd een verzamelplek, ze hingen er voor de deur. Logisch dat mensen er last van hadden en zich onveilig voelden. Maar zo is Fokkesteeg niet.” Over wat Fokkesteeg een goede plek maakt, zijn de broers eensgezind. “Het is hier rustig, vredig. Iedereen let een beetje op elkaar.”
“Er zijn nog altijd veel jongeren hier,” vertelt Sinclair. “Je moet het zelf een beetje leuk maken. Er zijn kansen genoeg.” Dat zijn geen loze woorden. Dimitri’s talent voor voetbal viel op bij voetbalvereniging Geinoord. Mede door de steun van de vereniging is hij profspeler geworden in de eerste divisie. Sinclair wijst naar zijn broer. “Hij is over de hele wereld geweest. En altijd terugkomen hè!” Dimitri knikt instemmend.
Hij is over de hele wereld geweest. En altijd teruggekomen hè!
“Ik heb het geluk gehad dat de mensen van Geinoord zagen wat ik kon. Vaak worden talenten niet gezien. Hier mag de gemeente meer aan doen. Door jongeren hun talenten te helpen ontdekken en hen te faciliteren, zodat deze beter ontwikkeld kunnen worden.” Zelf dragen de broers ook een steentje bij. Dimitri speelt sinds kort weer bij JSV en steunt de vereniging actief. Daarnaast hebben ze samen met vrienden uit de wijk een geluidsstudio gebouwd in het leegstaande kantoorpand van Van Wijk, vlak bij de brug naar park Oudegein. Dit pand is onlangs afgebroken om ruimte te maken voor nieuwbouw – red.
“We helpen hier jong muzikaal talent om beter te worden,” vertelt Sinclair, die als rapper met de artiestennaam SiNNiWAVi flink aan de nederhop-weg timmert. “We bouwen een naam op en vertegenwoordigen Nieuwegein naar de rest van Nederland.”
Dimitri kijkt trots naar zijn jongere broer.
“Er is veel negatief gepraat over Nieuwegein. Kijk naar Sinclair, man. Zo kan het ook. Altijd positief!”
